ANTYFONY ADWENTOWE – ERO CRAS

ANTYFONY ADWENTOWE – ERO CRAS

Te antyfony, które Kościół śpiewa podczas nieszporów do hymnu Magnificat, są wezwaniem do poszczególnych tytułów jakie tradycja biblijna przypisuje osobie Chrystusa.
Rozpoczynając od 17-tego grudnia w antyfonach czytamy wezwania: 

  • 1) pierwsze – „O Sapientia”, czyli „O Mądrości”,
  • 2) drugie – „O Adonaj” – jedno z imion Pana Boga,
  • 3) trzecie – „O Radix” – „O Korzeniu” – o korzeniu Jessego, królu Dawida
  • 4) czwarte – „O Clavis David” – „O Kluczu Dawida”,
  • 5) piąte – „O Oriens” – „O Wschodzie”
  • 6) przedostatnia – „O Rex” – „O Królu”,
  • 7) i ostatnia – „O Emanuel” – Bóg z nami.

Ciekawa jest konstrukcja tych antyfon – pierwsze litery wezwań ułożone od tyłu tworzą wyrazy: ERO CRAS – co znaczy dokładnie: BĘDĘ JUTRO. I następnego dnia mamy Boże Narodzenie.

Okres liturgiczny Adwentu pomimo tego, że sprawujemy liturgię poza Mszami roratnimi w kolorze fioletowym, nie jest okresem pokutnym, jest okresem radosnego oczekiwania.

  • Najwcześniej Adwent był obecny na trenie kościoła gallikańskiego już w IV-tym wieku i trwał 3 tygodnie. Ten trzytygodniowy okres Adwentu gallikańskiego – tu jest różnica –  był typowym okresem pokutnym.
  • W Rzymie Adwent jest znany później, od wieku VI-tego, trwał 2 tygodnie i był traktowany jako bezpośrednie przygotowanie do świąt Bożego Narodzenia.


Dzisiejszy Adwent ma wymiar 4 niedziel – to nie zawsze są 4 tygodnie, to mogą być 4 niedziele i trzy tygodnie, albo trzy tygodnie i sześć dni, w zależności od układu kalendarza. Ta postać Adwentu, którą mamy obecnie dzisiejszy ma swoje korzenie sięgające do wieku VII-ego, i jest rezultatem reformy przeprowadzonej przez papieża GRZEGORZA WIELKIEGO.



Elżbieta Król-Cebulska